Ημικρανία και χαμένες ευκαιρίες: Αντιμετωπίζοντας τις απώλειες

"Κάθε κρίση ημικρανίας μου προξενεί κάποια απώλεια. Χάνω χρόνο και χάνω πολύτιμες στιγμές με τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Μερικές φορές, χάνω ακόμη και επαγγελματικές ευκαιρίες". Η ημικρανία είναι μια επώδυνη κατάσταση - σωματικά και συναισθηματικά. Για την Anita*, κάθε κρίση ημικρανίας σημαίνει ότι χάνει κάτι από τη ζωή της για μέρες.

Υποφέρω από ημικρανία από την ηλικία των 13 ετών.

Η ημικρανία επηρεάζει την καθημερινή μου ζωή από τα σχολικά μου χρόνια. Οι συμμαθητές μου κορόιδευαν τις συχνές εξάρσεις της ασθένειάς μου. Ευτυχώς, οι γονείς μου ήξεραν ότι η κατάστασή μου δεν ήταν αστείο και επικοινωνούσαν συχνά με το σχολείο για να εξηγήσουν τις απουσίες μου.

Πίστευα ότι το στίγμα θα σταματούσε κατά τη διάρκεια του εργασιακού μου βίου, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις χειροτέρεψε.

Η ασθένειά μου έγινε τόσο σοβαρή σε μια προηγούμενη δουλειά που με είχε πάρει ο ύπνος στο γραφείο μου. Αυτό δεν πήγε καλά.

Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, γνώρισα ανθρώπους που κατανοούσαν την ημικρανία και το πόσο σοβαρή μπορεί να είναι η πάθηση. Θυμάμαι πώς, με καθαρή δύναμη θέλησης και ένα μικρό θαύμα, κατάφερα κάποτε να «συρθώ» για μια συνέντευξη κατά τη διάρκεια μιας κρίσης.

Οι υποψήφιοι εργοδότες με αντιμετώπισαν με κάποια έκπληξη επειδή έμοιαζα με πτώμα. Απίστευτα χλωμή και παλεύοντας με τη ναυτία όλη την ώρα.

Για καλή μου τύχη, ένα άτομο στην ομάδα της συνέντευξης ζούσε επίσης με ημικρανία, οπότε κατάλαβε και εκτίμησε την προσπάθειά μου να παρευρεθώ.

Ευτυχώς, εδώ και πολλά χρόνια, εργάζομαι σε μια εταιρεία όπου όλοι με γνωρίζουν και με αποδέχονται - με την ημικρανία και όλα τα συνεπακόλουθα. Κανείς δεν θυμώνει όταν τηλεφωνώ και λέω ότι δεν μπορώ να έρθω. Ξέρουν πώς λειτουργούν οι κρίσεις μου.

Οι κρίσεις ημικρανίας μου διαρκούν για μέρες κάθε φορά

Οι κρίσεις ημικρανίας μου διαρκούν αρκετές ημέρες. Ο πόνος χτυπάει δυνατά την πρώτη ημέρα, αλλά μειώνεται τη δεύτερη. Χρησιμοποιώ τη δεύτερη ημέρα για να ανακάμψω, μόνο για να με υποδεχτεί περισσότερος πόνος την τρίτη ημέρα. Ο πόνος μετακινείται πλέον, συνήθως από τη μία πλευρά του κεφαλιού μου στην άλλη ή στο μπροστινό μέρος. Αρχίζω να αισθάνομαι περισσότερο ο εαυτός μου μόνο μετά την τρίτη νύχτα.

Είναι ενδιαφέρον ότι ένα βασικό σημάδι της υποχώρησης των συμπτωμάτων μου είναι η έντονη επιθυμία για ορισμένα τρόφιμα. Θα πεινούσα φυσικά, αλλά θέλω ξινές, πικάντικες γεύσεις περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.

Μετά τις λιγούρες έρχεται ένα ξαφνικό κύμα ενέργειας. Σχεδόν μοιάζει με έκρηξη αδρεναλίνης, επειδή χαίρομαι τόσο πολύ που έφυγε ο πονοκέφαλος. Η θέλησή μου να ζήσω επανέρχεται και δουλεύω τόσο σκληρά που καταφέρνω να προλάβω όλα όσα έχω χάσει. Είναι σαν να σταμάτησα να υπάρχω για λίγες μέρες και τώρα θέλω να αποδείξω την παρουσία μου με δύναμη.

Χάνω συνέχεια - και οι άνθρωποι μου δημιουργούν ενοχές γι' αυτό

Θυμώνω κι εγώ, ειδικά όταν έρχεται ο πόνος. Φανταστείτε να αισθάνεστε μια κρίση να έρχεται και να ξέρετε ότι θα σας στερήσει τουλάχιστον τρεις μέρες από τη ζωή σας. Δεν έχω άλλη επιλογή από το να εγκαταλείψω τα σχέδια που έχω κάνει με την οικογένεια και τους φίλους μου.

Τα παιδιά μου συχνά απογοητεύονται επειδή ακυρώνω την τελευταία στιγμή εκδρομές που έχω υποσχεθεί. Η μητέρα τους ουσιαστικά γίνεται "κλειστή μέχρι νεοτέρας".

Ομοίως, ο σύζυγός μου δεν καταλαβαίνει. "Πώς γίνεται να σταματάς να λειτουργείς εξαιτίας ενός πονοκεφάλου;" θα ρωτήσει. "Απλά παίρνεις ένα χάπι και όλα τελειώνουν σε λίγα λεπτά".

Αλλά όσοι δεν έχουν πάθει ποτέ ημικρανία δεν έχουν ιδέα πώς είναι. Παρόλα αυτά, η συσσώρευση των συναισθημάτων μπορεί να με καταβάλει. Αντιμετωπίζω τον πόνο, χάνω κάτι που περίμενα με ανυπομονησία και νιώθω ενοχές που απογοήτευσα τους συγγενείς μου. Συν τοις άλλοις, αντιμετωπίζω παράπονα και παρεξηγήσεις από εκείνους με τους οποίους είχα κάνει σχέδια.

Δεν φταίω εγώ όταν δεν μπορώ να πάω στον κινηματογράφο. Δεν φταίω εγώ όταν ακυρώνω σχέδια με φίλους ή παραλείπω κάποια οικογενειακή γιορτή. Θέλω να πάω. Η ημικρανία, όχι εγώ, είναι υπεύθυνη για όλες αυτές τις απώλειες.

Έχω χάσει τόσες πολλές σημαντικές εκδηλώσεις που είναι δύσκολο να θυμηθώ την τελευταία φορά που πήγα σε μία.

Η ημικρανία αφαιρεί κάθε αυθορμητισμό

Οι κρίσεις ημικρανίας μου είναι συνήθως κυκλικές, οπότε προσπαθώ προγραμματίζω γύρω από αυτές. Θέλω να είμαι το άτομο που μπορεί να πηγαίνει αυθόρμητα σε μεγάλες εκδηλώσεις ή να φεύγει για ένα ταξίδι το Σαββατοκύριακο.

Δεν μπορώ.

Η ημικρανία με φυλακίζει και το να χάνω τέτοια πράγματα είναι η τιμωρία μου. Αντίθετα, πρέπει να προγραμματίζω τα πάντα και να δίνω στον εαυτό μου αρκετό περιθώριο για να αντιμετωπίσω "απρόβλεπτα γεγονότα".

Αυτή η ασθένεια μου στερεί πολλά και δεν μπορώ να έχω τα πάντα υπό τον έλεγχό μου. Η ημικρανία μου συνδέεται κυρίως με τον ενδοκρινικό μου κύκλο, αλλά πολλά άλλα ερεθίσματα μπορούν να προκαλέσουν μια κρίση "εκτός προγράμματος".

Οι ορμόνες δεν είναι το μοναδικό μου εκλυτικό αίτιο

Το άγχος είναι ένα παράδειγμα, αλλά είναι αδύνατο να αποφεύγουμε πάντα τις αγχωτικές καταστάσεις. Δεν μπορείτε να προβλέψετε τι θα προκύψει κάθε μέρα. 

Ομοίως, έχω εντοπίσει ορισμένα τρόφιμα που μου προκαλούν ημικρανίες. Για παράδειγμα, δύο γουλιές κόκκινου κρασιού είναι αρκετές για να με στείλουν να ξαπλώσω στο σκοτεινό υπνοδωμάτιό μου. Τα κίτρινα τυριά και η σοκολάτα είναι επίσης εκτός συζήτησης - ειδικά η μαύρη, πικρή σοκολάτα που μου αρέσει πολύ.

Κατάφερα να προσαρμοστώ στον καφέ, αν και ο νευρολόγος με συμβούλευσε να μην το κάνω. Ο καφές μπορεί να αυξήσει την αρτηριακή πίεση και ως εκ τούτου τον πόνο στο κεφάλι μου. Έπρεπε να αρχίσω να δίνω μεγαλύτερη προσοχή στο τι τρώω και πίνω.

Αυτό δεν επηρεάζει όλους όσους έχουν ημικρανία, αλλά έχω επίσης μεγάλη ευαισθησία στις μυρωδιές.

Η μυρωδιά του φαγητού είναι μια χαρά, αλλά τα αρώματα με διαλύουν. Ο σύζυγός μου εξακολουθεί να χρησιμοποιεί το μοναδικό άρωμα που μπορώ να ανεχτώ μετά από πολλά χρόνια. Έχω επίσης αποφύγει να κάθομαι δίπλα σε ανθρώπους στο τρένο εξαιτίας του αρώματός τους. Δεν είναι κάτι προσωπικό, αλλά δεν θέλω να πάθω κρίση στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

*Η Ανίτα επιλέγει να μην χρησιμοποιήσει το πραγματικό της όνομα για λόγους προστασίας της ιδιωτικής ζωής. Το Life Effects Europe θα δημοσιεύσει σύντομα περισσότερα από την ιστορία της.

Αυτές οι πληροφορίες προορίζονται για γενική πληροφόρηση και ενημέρωση του κοινού και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τη συμβουλή ιατρού ή άλλου αρμοδίου επαγγελματία υγείας.

Επιμέλεια: Σταυρούλα Μάτση, Ιατρός Νευρολόγος

NPS-GR-NP-00656 ΙΟΥΝΙΟΥ 2024